Τα μέταλλα:
Το κρατέρωμα (κοινώς μπρούντζος ή μπρούτζος) είναι κράμα χαλκού–κασσίτερου, αν και ο όρος χρησιμοποιείται και για πολλά άλλα κράματα χαλκού.
Συνήθως η διάκριση γίνεται κυρίως με βάση το χρώμα: «μπρούντζοι» ή «κρατερώματα» αποκαλούνται τα πιο καφεκόκκινα κράματα χαλκού, ενώ τα κράματα χαλκού με χρώμα κιτρινόχρυσο αποκαλούνται ορείχαλκοι (βλ. wikipedia.org ).
Η χύτευση ενός έργου σε χαλκό γίνεται συνήθως με το κράμα του χαλκού -κρατέρωμα- ευρύτερα γνωστό και ως μπρούτζος. Το κρατέρωμα είναι μίγμα χαλκού και κασσίτερου σε κατάσταση τήξης. Το κράμα αυτό όταν ψυχθεί δίνει ένα σκληρότερο και ανθεκτικότερο υλικό διάφορο του χαλκού ή του κασσίτερου.
Στο χυτήριο του Βαγγέλη Τάσση, έχουν γίνει δοκιμές σε διάφορα κράματα χαλκού και υπάρχει η δυνατότητα της συμφωνίας εγγύησης και πιστοποίησης του κράματος κάθε παραγόμενου έργου.
Η patina:
Η αλλαγή της μορφής της επιφάνειας ενός αντικειμένου που προκαλείται από φυσικά ή τεχνητά αίτια. Ειδικότερα στην γλυπτική με χαλκό, η patina αναφέρεται στην επιφάνεια του χαλκού η οποία συχνά μεταλλάσσεται από τους γλύπτες με οξέα ή την χρήση άλλων χημικών μέσων.
Η patina είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κατασκευής ενός έργου αφού αυτή θα ορίσει τις ανακλάσεις που θα έχει το έργο από το φως και το περιβάλλον του.